Waarom?!

Waarom is de voor mij ideale partner voor mij onbereikbaar?

Waarom maakt ze mij zo gelukkig? En waarom doe ik niets liever dan haar gelukkig maken én houden?

Waarom klikt het zo geweldig tussen ons, maar is de liefde slechts platonisch?

Waarom zijn we zo verschillend, maar samen als een eenheid?

Waarom betreur ik het niet als ik ten opzichte van haar niet dat ik tekort schiet, waar ik dat anders wél doe?

Met 5 W's en een H zou ik haar kunnen beschrijven. Maar ... onze relatie is met geen pen (of toetsenbord) te beschrijven.

We zijn blij voor elkaar als wij successen boeken. Hoe klein die ook zijn. Voor ons zijn ze waardevol. Voor ons beiden! Daarmee bedoel ik: als zij succesvol is dan is dat voor haar betekenisvol, maar ook voor mij. (Zij het op een andere manier.) Omgekeerd geldt hetzelfde.

We zijn triest als een van ons een tegenslag heeft of in een dip zit. Gedeelde smart ... wij voelen elkaar ontzettend goed aan, steunen + troosten elkaar. Helpen elkaar zo goed als wij kunnen.

Ik vind het vaak moeilijk om over mijzelf te praten. Tenminste, als ik "moet" gaan vertellen hoe ik mij voel. Bij haar heb ik daar geen moeite mee.

Free hug? Love bug?

Reacties

Populaire posts