Lock down
Vrijdag 5 juni mocht mijn moeder voor het eerst mijn vader bezoeken in het verpleeghuis. Daar woont hij sinds 18 mei.
De afgelopen weken hebben wij hem gesproken bij een hek. Mijn vader zat in de tuin van het verpleeghuis (achter een hek) en wij stonden op de stoep (buiten het erf, achter een heg). Tussen het hek en de heg is de afstand ruim 2 meter. Omdat mijn moeder met ingang van afgelopen vrijdag 1x per week op bezoek mag, gedurende 45 minuten per bezoek, gaan we zo vaak mogelijk naar mijn vader voor een tuinbezoek.
Terug naar afgelopen vrijdag. Mijn moeder kreeg van het verpleeghuis bij de ingang een mondkapje dat ze moest dragen. Mijn vader had hierdoor moeite om mijn moeder te herkennen. Hij keek, zeker aan het begin van het bezoek, heel verbaasd. "Wie is die vreemde vrouw, en waarom ziet zij er zo raar uit? Net een bankrover!" dacht hij gezien de blik in zijn ogen.
Mijn moeder was blij hem weer van dichterbij te zien en spreken, maar het is (nog) niet zoals je graag wilt. Fysiek contact is niet toegestaan. Gelukkig heeft mijn vader er zelf niet al te veel last van, en bevalt het hem goed in het verpleeghuis. Toen mijn moeder weg moest liep mijn vader zo naar de gemeenschappelijke woonkamer (van alle bewoners op die afdeling). Hij liep niet met mijn moeder mee naar de uitgang.
Ik hoop dat ik gauw bij mijn vader op bezoek mag!
De afgelopen weken hebben wij hem gesproken bij een hek. Mijn vader zat in de tuin van het verpleeghuis (achter een hek) en wij stonden op de stoep (buiten het erf, achter een heg). Tussen het hek en de heg is de afstand ruim 2 meter. Omdat mijn moeder met ingang van afgelopen vrijdag 1x per week op bezoek mag, gedurende 45 minuten per bezoek, gaan we zo vaak mogelijk naar mijn vader voor een tuinbezoek.
Terug naar afgelopen vrijdag. Mijn moeder kreeg van het verpleeghuis bij de ingang een mondkapje dat ze moest dragen. Mijn vader had hierdoor moeite om mijn moeder te herkennen. Hij keek, zeker aan het begin van het bezoek, heel verbaasd. "Wie is die vreemde vrouw, en waarom ziet zij er zo raar uit? Net een bankrover!" dacht hij gezien de blik in zijn ogen.
Mijn moeder was blij hem weer van dichterbij te zien en spreken, maar het is (nog) niet zoals je graag wilt. Fysiek contact is niet toegestaan. Gelukkig heeft mijn vader er zelf niet al te veel last van, en bevalt het hem goed in het verpleeghuis. Toen mijn moeder weg moest liep mijn vader zo naar de gemeenschappelijke woonkamer (van alle bewoners op die afdeling). Hij liep niet met mijn moeder mee naar de uitgang.
Ik hoop dat ik gauw bij mijn vader op bezoek mag!
Reacties
Een reactie posten