Zondag op de bank denk ik terug aan een (of enkele) dag(en) eerder. Met enige weemoed. Dat wel. Ik ben op stap geweest met mijn vriendin, mijn grote liefde.
Wij wonen niet samen, maar hebben geen LAT-relatie. Hoe het wél zit? Dat is een complex verhaal.
Ik verheug mij op onze volgende date! Wanneer dat is? Morgen, overmorgen? Vast in de loop van de komende week.
Stiekem hoop ik op vandaag.
Want ja, ik kan geen moment zonder haar!
Ik wil altijd bij haar zijn, wil er altijd voor haar zijn. Haar omarmen, omhelzen, verwarmen als een zachte winterjas.
Ondanks de kou heb ik het warm als ze bij mij is.
Als wij hand in hand zouden lopen, heb ik vast klamme handen.
Ik neem haar met liefde bij de hand maar ben niet bijdehand genoeg om om haar hand te vragen.
Onze vriendschap is groter dan verkering maar wat zou ik haar graag trouwen!
Soulmate, i 've got the blues ... for you, Babe!
Reacties
Een reactie posten