Man & vrouw in een ryokan

Man & vrouw in een ryokan

We komen aan op het treinstation en nemen een taxi naar een ryokan midden in de natuur.

Ik voel mezelf een stadsmens maar ... ik hou van de natuur, van het platteland, van rust, van bossen, meren en bergen.

Of dit nou past bij de Zen-theorie: om een of andere (voor mij) onbegrijpelijke reden heb ik de behoefte om 'back to nature', terug naar de natuur, te gaan. Ik geniet, als ik zoek naar geocaches, iets meer als dit in bossen is dan in 'stedelijk' gebied.

Samen naar een 'ryokan'. Dat is een familiehotel of pension. Wij samen, jij en ik. Een autist die in de maanden buiten het basketballseizoen rust nodig heeft, omdat die wedstrijden zorgen voor spanning en prikkels, en zijn droomvrouw, zijn Supermeid. Want, dát ben JIJ, lieve Schat!

Wat wij doen? Geocachen, kinderen begeleiden tijdens vakantieweken, luieren, wandelen, fietsen, lezen, zwemmen, barbecueën (met wat biertjes) ... We zien wel, toch? Wij hebben vast een fijne tijd samen. Ik heb het, als je bij me bent, sowieso enorm naar mijn zin.

Releaxen in een ryokan ... of het nu past bij de filosofie van 'healthy ageing' óf dat het zorgt voor inspiratie om prachtige verhalen te schrijven ... ik verheug mij erop, wil dat met jou beleven. Wil dat met jou delen.