Dagen van MIJN leven

Het is niet alleen zo dat ik me in het dagboek met meer openheid uitdruk dan ik (face-to-fce) tegenover een willekeurige persoon zou kunnen; ik geef mezelf ook vorm. Het dagboek is een vehikel voor mijn gevoel van eigenheid. Het vertegenwoordigt mijn emotionele en geestelijke vrijheid.

Zoals ik schreef in mijn blog schrijven is een van de effectiefste therapieën die er bestaan lukt het mij beter om mezelf te verwoorden als ik schrijf/typ dan wanneer ik praat. Ook al denk ik dat ik goed kan vertellen.

Het is denk ik niet omdat ik beter over mijn woorden kan nadenken, hoewel ik in gesprekken nogal eens dingen kan zeggen die ik achteraf gezien niet had willen zeggen (komt dat door mijn ASS?), maar omdat ik tijdens het schrijven gedachten en gevoelens bij elkaar kan brengen.

Mijn gesproken woord vertelling was namelijk eerst opgeschreven, later vond de voordracht plaats. Het vertellen van een verhaal over mijn leven was emotioneel zwaar doch bevrijdend.

Welke vorm ik aan mezelf geef? Dat is aan jou, een van mijn lezers/lezeressen. Ik kan slechts een aantal dingen opsommen:

1. schrijver 
2. blogger
3. geocacher
4. molloot (fan van het tv-programma 'Wie is de mol?') 
5. vriend van mijn vriendin 
6. man met ASS

Mijn eigenheid? Daar ben ik als schrijver denk ik nog naar op zoek. Dat wil niet zeggen dat ik (als blogger) niet een bepaalde stijl heb ontwikkeld. Schrijven is meer dan bloggen. (Ga ik in de toekomst vloggen?) 

Vrijheid? Als ik schrijf heb ik de vrijheid om verhalen te bedenken. Als vriend ben ik vrijgezel maar door de liefde verbonden aan mijn vriendin. En daar ben ik dol gelukkig mee. 

In hoeverre zaken bij elkaar komen, je in mijn verhalen meerdere persoonlijkheden van mij herkent, zal de tijd leren? Het onderwerp van mijn verhaal zal dit deels bepalen, zo vermoed ik. 

Maar ... mijn ASS heeft ongetwijfeld invloed op mezelf. Het maakt waarom geocaching en Wie is de mol? mij zo bezighouden. Waarmee ik geen afbreuk wil doen aan het spel geocaching noch het tv-programma Wie is de mol?! Het is geweldig leuk. 

Op dit moment zit ik alleen op de bank. Mijn vriendin is naar school. Wij zullen elkaar deze week vermoedelijk niet meer zien. Dat stemt mij verdrietig (gemis) maar ook blij (omdat ik zo veel van haar hou!). 

Ik kijk uit naar de komende week, ik kijk uit naar haar: mijn LOVER, mijn liefste, mijn Supermeid, de vrouw die ik voor altijd in mijn leven wil.