Adem in ...

Adem in en stel jouw geest open!

Typisch een meditatie. Ik wil hiermee overigens niets negatiefs over meditatie zeggen. In enkele sportscholen heb ik aan yoga/pilates gedaan. Best leuk, ik was er alleen niet zo goed in. (Lees: stijve hark.)

In- en uitademen kan ik wel maar om dat op een rustige manier te doen zodat ik een soort trance kom? Nee, het lukt mij nooit om te ontspannen. Waarom is een heel interessante én goede vraag. Ik heb er nog altijd geen antwoord op gevonden.

Mijn geest open stellen is evenmin aan mij besteed. Ik kan hier nog wel een reden voor "verzinnen": autisme. Ik ben vermoedelijk rigide. En misschien ook wel te vaak overprikkeld?

Ik kwam de zin waarmee ik dit "verhaal" begon tegen in het boek 'Vind je ikigai'. Een boek dat ik zeer interessant maar ook wel vaag vind. Het is mij niet altijd "concreet" genoeg. Nu zal dit mogelijk voor andere lezers ook gelden, maar ik heb er wel een verklaring voor: autisme.

Het is, in de communicatie met autisten, vaak van belang om heel concreet te zijn. Hoe concreter/specifieker, hoe beter. Dus: wie moet iets doen? Wat moet hij/zij doen? Wanneer moet hij/zij dit doen? Hoe moet hij/zij dat doen? Waarom moet hij/zij het doen?

Ik heb daar niet zo'n behoefte aan. Maar ik vind het wél vervelend als mensen niet concreet zijn. Als zij allerlei mogelijke redenen opnoemen waardoor een probleem veroorzaakt kan zijn. Of als zij te vaak en te veel twijfeltaal uiten. (Misschien, wellicht, eventueel etc.)